IN HET NIEUWE NUMMER: ‘Als oudere zus zorgde ze altijd goed voor ons toen we nog klein waren.’

door Maureen Welscher

In haar slaapkamer heeft Dinah Marijanan (1956) een foto van haar oudste zus Maria. Maria kreeg tien jaar geleden, op haar 65e, de diagnose Alzheimer en overleed vier jaar later in Rumah Kita.

Dinah: “Maria was een hele lieve zus. Ze was zeven jaar ouder dan ik en als enige van ons tien kinderen geboren in Indonesië. Als oudere zus zorgde ze altijd goed voor ons toen we nog klein waren. Maria en ik hadden een speciale band. Toen zij ging trouwen en ik uit Assen verhuisde naar Leeuwarden en daarna Groningen, verwaterde ons contact. Ik ging studeren, zij trouwde en kreeg kinderen. Na haar scheiding pakten we de draad weer op. Ze bloeide helemaal op, werd een levensgenieter. We gingen regelmatig samen op reis naar het buitenland. De laatste keer was in 2014 naar Marrakesh. Mijn dochter werd 25. We gingen met een broer en drie zussen, waaronder zij, ernaar toe om da te vieren. Ik had haar al een tijd niet gezien en had natuurlijk al van mijn andere zus gehoord dat ze zich vreemd gedroeg. Ze had nergens zin in, kwam nauwelijks nog buiten. Ik dacht dat ze misschien depressief was. Maar in Marrakesh schrok ik van haar toestand. Ze was totaal gedesoriënteerd in die vreemde omgeving. Ik besefte toen dat we haar niet alleen konden laten. Om de beurt sliep één van ons bij haar op de kamer. We zorgden ervoor dat ze nooit alleen naar buiten ging. Toen het mijn beurt was om een paar dagen met haar binnen te blijven, zag ik pas echt hoe slecht het met haar ging. Ze stelde de hele dag dezelfde vragen en vertelde keer op keer hetzelfde. Ook merkte ik dat ze zich niet meer waste. Toen ik haar onder de douche zette, wist ze niet wat ze met de zeep moest doen. Op een gegeven moment besloot ik samen met haar een wandeling te maken. Het was wel heel grappig. Maria is nooit iemand geweest die snel medelijden had met anderen. Maar in Marrakesh omhelsde ze zo’n beetje iedere bedelaar die ze op straat tegen kwam.

LEES VERDER IN DE MEI-EDITIE VAN INDAH*