Moeder Christine, zoon Victor en kleindochter Robin zijn trots op hun Indische roots. ‘Ons verhaal is altijd net effe exotischer dan dat van de gemiddelde Nederlander. Ik voel me niet beter maar wij hebben wel een rijker verhaal.’
Als je je ogen dicht doet en denkt aan de winter van 1946, kun je haar zien staan: de 13-jarige Christine Hilverdink (1933) in haar rood geruite rokje, rode truitje, lichtblauwe jasje en een paar – niet helemaal passende – schoenen. Dat was de kleding die ze kreeg nadat ze met haar familie per boot vertrokken was uit Batavia (tegenwoordig Jakarta). Klaar voor de Nederlandse kou.
Christine vertelt haar verhaal aan de eettafel in het huis van haar zoon Victor (1961) en in het bijzijn van kleindochter Robin (1997). Om in de sfeer te komen serveert Victor rozenstroop met selasih zaadjes. Robin proeft het voor de eerste keer: ‘Lekker wel’. Hoewel er flink wat witte invloeden in hun familie waren, zien ze er alle drie duidelijk Indisch uit. Donkere teint, donkere ogen en zwart/donkerbruin haar (inmiddels wit bij Christine). ‘Dat moeten onze sterke Indische genen zijn!’, verklaart Victor Mulder. Christine heeft een minder verheven verklaring: ‘Mijn vader was de donkerste van alle kinderen. Oma is vast vreemdgegaan, zeiden ze in de familie’.
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Vanaf 8 september in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
