Oma Marie was stokdoof en bijna blind. Om alle gesprekken en de preken in de kerk goed te kunnen verstaan sleepte ze altijd een ouderwetse hoortrompet mee.
Roos Klaassen-Verweerd (74): ‘Mijn vader was een Nederlander die het grote avontuur zocht in Indië. Mijn Indische moeder was verpleegster en werkte in een ziekenhuis in Buitenzorg waar ze elkaar leerden kennen. Mijn vader lag daar voor een blindedarmontsteking. In 1948 werd ik geboren in Nederland, toen mijn ouders en mijn broertje op verlof waren. Twee maanden later zijn we als gezinnetje terug gegaan naar Indië. In 1950 zijn we voorgoed naar Nederland gekomen. Mijn oma Marie Zijmers (zij was de erkende dochter van Jacques J.A.C Zijmers en njai Raden Ajoe Siti Roebiah) kwam pas in 1959 naar Nederland. Zij wilde in Indonesië blijven en woonde in bij schoondochter Ietje en een kleindochter van haar. Maar uiteindelijk moesten ze toch vertrekken omdat het te gevaarlijk werd. Haar komst naar Nederland werd groots gevierd met de familie die hier al was. Mijn oma ging bij haar jongste dochter, tante Deetje, in Deventer inwonen maar geregeld ging ze bij familie logeren. Ze heette oma Marie maar we noemden haar oma Goddank, omdat ze zeer gelovig was en altijd de Heer dankte. Als ze bij ons logeerde deed ze elke ochtend gymnastiek.
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
