Rob Hoemakers (1946) ‘Als kind nam mijn moeder mij altijd mee naar mijn inlandse oma Tjang. Die oma woonde in de kampong waar ze in 1916 naar terug was gestuurd. Ze had twee kinderen gekregen bij de Indische man bij wie ze als huishoudster in huis woonde. Hij wilde zijn zoon en dochter niet erkennen en stuurde haar met de kinderen weg. Later ging Tjang samenwonen met een inlandse man die wij Tjang Gundul noemden, kale opa. Het was een knappe, statige man. Later hoorde ik dat hij van adel zou zijn geweest. Maar dat moet dan wel de arme tak zijn geweest want het tweetal leefde in armoe.
Als ik daar op bezoek was kreeg ik steevast kerak. Dat is de aangekoekte rijst die overblijft op de bodem van de pan na het koken van de rijst. Die wordt losgehaald en met zout of suiker bestrooid. Destijds was dat arme lui voedsel.
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
