Tijdens de Japanse bezetting hield het gezin van de oma van Daniell Crietee zich veilig met naai- en verstelwerk. De naaikist van zijn overgrootmoeder is een tastbare herinnering aan de levenskracht van zijn familie.
Daniell Crietee (46): Toen mijn opa in 1995 overleed, begon mijn oma te vertellen op haar vaste plekje aan de eettafel. Ik was zeventien en luisterde graag naar de verhalen over vroeger. Met haar woorden nam ze mij mee naar een zelfverkozen verleden en een geschiedenis die ook de mijne was. Ik wilde iets van dat verleden vasthouden en schreef eenmaal thuis al die verhalen op in schriftjes.
Mijn oma was het jongste kind van een alleenstaande moeder: een nakomertje in een gezin met zeven zussen en een broer. Ze groeide op met Nettie, dochter van de overleden baboe en haar aangenomen zusje. Tijdens de oorlog hield de familie zich veilig met naai- en verstelwerk voor de Japanners. De oudere zussen van mijn oma waren vroeger naaisters aan de Jalan Braga in Bandoeng. Eén van hen zou lang na de oorlog zelfs kostuumontwerpster worden in Hollywood! Door haar zussen had haar familie de oorlog overleefd, zo was het verhaal van mijn oma
LEES VERDER IN DE juni – juli-EDITIE VAN INDAH*
