IN HET NIEUWE NUMMER: Elly Aznam: ‘Tijdens de Molukse treinkapingen wilden de klanten in de kapsalon waar ik als 16-jarige werkte niet door mij geholpen worden. Dat maakte me zo verdrietig’
Elly Aznam (1959) is geboren in Makasar. Maar: ‘Ik ben Manadonees,’ zegt ze via FaceTime. ‘Ik spreek Manadonees, mijn moeder komt ervandaan en mijn familie woont daar.’ In de jaren zeventig vloog Elly op haar dertiende met haar ouders en vier zussen naar Nederland. Haar vader – een Indo – was daar al. Ze was heel blij hem weer te zien; dat was het fijnste aan de emigratie. Een paar weken woonden ze in Amsterdam. ‘Echt?’, vraagt Denise: ‘Dat heb ik nooit geweten! Ik dacht dat jullie in Velp woonden.’
Ja, daar gingen ze later naar toe, omdat een oom had gezegd dat je vijf meiden beter in een dorp kon opvoeden. Het was behoorlijk wennen voor Elly: ‘Ik ging met de bus naar school. Zei ik tegen een oudere vrouw: “Oma, gaat u maar voor”. Werd ze toch boos! “Ik bén je oma niet!” Maar ik was van huis uit gewend om oudere vrouwen oma te noemen. Kwam ik huilend thuis: “Ik ga nooit meer met de bus!” Mijn vader legde ons uit dat we mevrouw en meneer moesten zeggen.’
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
