Wat kregen we een berg aan reacties binnen op ons oproepje voor heimwee eten! Verhalen over geuren en smaken, gerechten vol liefdevolle herinneringen aan oma’s, vaders en moeders. We konden ze helaas niet allemaal plaatsen en moesten vaak ook flink inkorten, want veel lezers waren ook nog zo lief om het recept mee te sturen.
Inge Godthelp- Teunissen (56) “Het gerecht dat mij dierbaar is, is gimbal udang, iets wat mijn oma Martha maakte. Sinds zij jaren geleden overleed en al enkele jaren voor haar overlijden ook niet meer kon koken, heb ik nooit meer gimbal udang gegeten. Terugdenken in de tijd, de vele bezoekjes aan opa en oma, de herinneringen aan lekkernijen die nooit meer werden gegeten in de afgelopen jaren, maar de geur en smaak blijven me bij als gisteren.”
Desiree van Gelden (40) “Sambal goreng telor verbindt me met mijn vader en herinnert me aan onze kookmomenten samen. Ik zie hem in mijn gedachten al kokend, proevend en keurend bezig! Wat kon ik altijd genieten van deze momenten. Sinds een jaar moeten wij helaas onze betrokken, lieve, grappige en zorgzame vader missen. Het samen koken met mijn vader zijn momenten die ik onwijs mis. Het is de sambal goreng telor die ons als familie altijd samenbrengt, een gerecht dat niet alleen vol smaak zit, maar ook vol herinneringen en liefde.”
Edmé Bruijn-Strauss (83) “Mijn heimweegerecht is sayur oblok oblok. Ik ben 83 jaar oud maar herinner me nog steeds mijn verjaardagen van vroeger. Mijn moeder maakte dan voor mij dit gerecht en kwam op mijn verjaardag met een cadeau en een pannetje oblok oblok. Dat smaakte heerlijk en nergens kan ik het eten of kopen zoals zij het maakte. Zelf ben ik geboren in Yogjakarta en daar is nasi gudeg het gerecht, maar oblok oblok blijft mijn favoriet.”
