In haar debuutroman Namens mijn vader, de Indische stilte verbroken schrijft Marit Buur over de lotgevallen van haar Indische vader in Indië. Hij was veertien jaar toen hij in de Tweede Wereldoorlog terecht kwam in het beruchte mannenkamp Baros 5.
Ik heb mijn levensverhaal speciaal voor mijn dochters geschreven,’ vertelde Marits vader aan een goede vriendin. ‘Als ze vragen hebben, kunnen ze daar de antwoorden vinden.’ Haar vader tekende zijn verhaal op in drie cahiers die zijn drie dochters na dood in 2017 terugvonden in de boekenkast van hun ouders. In zijn aantekeningen beschrijft Eugene Bakker zijn gelukkige jeugd in Indië waar abrupt een eind aan kwam toen de oorlog uitbrak. Als een van de weinige jonge jongens belandde Eugene in Baros 5, het meest beruchte mannenkamp op Java. Hier zat de elite van de Indische gemeenschap onder wie mensen met een hoge positie bij de politie. Het werd daarom ook wel het Prominentenkamp genoemd. Het betrof een groep die een potentieel gevaar vormde voor de Japanners waardoor ze extra wreed behandeld werden. Eugene’s verhaal is bijzonder omdat slechts een relatief kleine groep jonge jongens hier belandde en er verder geen getuigenissen bekend zijn vanuit het perspectief van jongens.’ Marit: ‘Ik wist dat mijn vader een paar jaar voor zijn dood zijn herinneringen aan zijn jeugd in Indië opschreef. Ik heb nooit gevraagd of ik het mocht lezen, vond het te privé om dat zomaar te vragen. Zijn verhalen kreeg ik pas onder ogen toen hij al was overleden. Het was zeer confronterend te lezen over de gruwelijkhe-den die hij als jonge jongen heeft moeten aanschouwen, gruwelijkheden waar wij niets van wisten.’
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
