Zijn kennis van goede manieren en gevoel voor decorum dankt hij grotendeels aan zijn opvoeding en aan zijn latere (bestuurs)activiteiten met een representatief karakter. “Ik ben van twee continenten en probeer daar best of both worlds uit te halen.”
Mijn moeder is van 1935, geboren in Balimbingan. Tijdens de oorlog werd zij door haar ouders uitgehuwelijkt aan een Japanse arts-officier. Dat wilde ze niet, dus vluchtte ze de jungle in. Daar heeft ze maandenlang rondgezworven. Ik kan me nog de littekens op haar benen herinneren die ze over heeft gehouden van beten van klabangs, bloedzuigers en andere insecten. Na de capitulatie kreeg zij een relatie met mijn vader.
Hij kwam terug uit de oorlog om erachter te komen dat zijn vrouw inmiddels met een andere man was getrouwd en dat ook zijn twee dochters waren verdwenen. Na zeven jaar zei mijn vader: ‘trek eens een leuke jurk aan.’ Hij nam haar mee in de auto, samen met twee vrienden en met het onjuiste bericht dat hun zoon was overleden, waarop zij de opdracht hebben gegeven om de kinderen naar Nederland te halen. Op een dag heeft de militaire politie hen uit de klas gehaald en samen met een gouvernante op een schip naar Nederland gezet. Die gouvernante had overigens helemaal geen tijd voor de meisjes die ze onder haar toezicht had, want ze werd tijdens de reis verliefd op een militair.
Mijn halfzusjes kwamen terecht bij de ouders van mijn vader, die in een bejaardentehuis woonden in Apeldoorn. Mijn vader was op dat moment nog werkzaam in Indonesië. Kun je het voorstellen? Dan kwamen die jonge meiden thuis van school en moesten ze zachtjes doen want de bejaarden deden een dutje. Daarna werden de zusjes in het meisjesinternaat Hill house geplaatst waar zij de MMS doorliepen.
Mijn vader was vaak lange tijd weg van huis. Hij werkte voor
de Handels Vereniging Amsterdam (HVA) en de FAO-United Nations en was maandenlang in Soedan, Ethiopië, Brazilië en Suriname. Dan was ik alleen met mijn moeder. Vrijwel direct na mijn geboorte verhuisden we van Hilversum naar het oosten van Nederland, waar we een huis konden krijgen. Zie je het voor je, een inlandse vrouw op het platteland?”
LEES VERDER IN DE CULINAIRE EDITIE VAN INDAH*
