Door Maureen Welscher
Toen haar vijftienjarige kleindochter Emmi onlangs vragen begon te stellen over het Indische familieverleden, besefte Kinny Van Beek dat het nu tijd was om het familiegeheim te ontrafelen. Alle puzzelstukjes werden door de familie bij elkaar gelegd en na 84 jaar weet Kinny eindelijk de naam van haar biologische vader: Frederik Francois Sersansie.
Jullie hebben een behoorlijk ingewikkeld familieverhaal waarin de geschiedenis zich ook nog eens herhaalde bij de volgende generatie.
“Dat klopt. Het begon ooit met een Nederlandse officier die een verhouding kreeg met een prinses van het kleine eilandje Pulau Nias, bij Sumatra. Nee echt, in ons geval was er echt sprake van een prinses. We weten niet hoe ze heette. We weten alleen dat ze er met die officier vandoor ging, naar Java. Of ze verbannen werd uit het paleis, of dat die officier haar heeft geschaakt of dat ze samen zijn gevlucht, dat weten we allemaal niet. Wat we wel weten: ze werd onterfd door haar vader, raakte zwanger van die officier en kreeg een dochter, mijn overgrootmoeder. Maar die officier was al getrouwd en had een gezin in Holland. Toen zijn echtgenote maar niets van hem hoorde, pakte ze haar koffers, nam hun vier kinderen mee en stond op een gegeven moment voor zijn deur. De prinses deed open, die Hollandse vrouw dacht nog even dat het de huishoudster was. Maar al snel kwam zijn echtgenote erachter dat hij er twee gezinnen op na hield.
Wat zich vervolgens heeft afgespeeld weten we niet, maar vlak erna pleegde mijn overgrootmoeder zelfmoord. Mijn oma Tine was destijds nog maar een baby. Haar vader heeft zijn beste vriend gevraagd of hij zijn dochter wilde adopteren. Dat was een Franse officier, dus mijn oma kreeg zijn naam: Le Favre. In dat gezin had mijn oma een goed leven, ze groeide in weelde op en was vreselijk verwend en gewend om in alles haar zin te hebben. Ik denk dat haar adoptieouders zelf geen kinderen hadden en dolblij met haar waren.
LEES VERDER IN DE juni – juli-EDITIE VAN INDAH*
