Mandy Munter kreeg via haar moeder een oud groen jurkje van haar oma, de dag voor ze overleed. ‘Ik had een heel speciale band met mijn oma, dus dit jurkje me extra dierbaar.’
Het was coronatijd, mijn vader was net overleden, mijn yogastudio was dicht en ik voelde me diep ongelukkig. Op een gegeven moment dacht ik: als straks de yogaschool weer open mag, komen al mijn leerlingen met zo’n lelijke blauwe plastic Ikeatas aanzetten. Waarom maak ik geen mooie batiktassen en kussenlopen? Ik haalde mijn batik overal vandaan. Ook mijn moeder hielp mee en kwam met mooie lappen aanzetten. Iedere keer verraste ze me weer met mooie batik van een tante, een kennis of een vriendin die dat nog ergens achter in de kast hadden liggen en er niets meer deden.
Op mijn verjaardag, in augustus 2021, kwam ze met dit groene jurkje aanzetten. Een jurkje van mijn oma. Mijn oma woonde in een verzorgingshuis en was al heel oud, namelijk 103. Ze was al heel lang klaar met het leven. Mijn moeder ruimde af en toe alvast dingen op in haar appartement, want iedereen hield er rekening mee dat elke dag haar laatste kon zijn. In de kast vond ze deze jurk. De stof voelt oud aan maar ik weet niet of de jurk daadwerkelijk uit Indonesië met haar meekwam, of dat ze hem van een oud stuk stof heeft gemaakt. Alle vrouwen in mijn familie kunnen heel goed naaien, dus het zou me niets verbazen.
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
