Schrijver en journalist Theodor Holman beschrijft in zijn boek Het blijft nog steeds familie de roots en de geschiedenis van het gezin waarin hij opgroeide. INDAH* publiceert elk nummer een aantal pagina’s uit dit prachtige en eerlijke boek.
‘Waar zijn mama en Zus?’ vroeg ik enigszins bezorgd aan Broer. ‘Die zijn beneden aan het televisiekijken, aan het baden en dingen aan het doen waar ik niets van begrijp en waar ik me dus niet mee bemoei. Ik heb geen erg gehuil gehoord, noch onderdrukt gesnik. Als je het mij vraagt, is iedereen er al aardig overheen. Of niemand heeft ooit iets om hem gegeven, dat kan ook natuurlijk. De televisie stond zelfs beneden aan. Hier, hoe vind je het?’ Broer gaf me een vers gedrukte rouwkaart.
‘Ik heb ze net gehaald. We hebben er honderdvijftig gekregen, met enveloppen. Papa en mama’s adresboekje bevat drieënnegen tig namen, maar daarvan zijn er zevenenzestig doorgestreept wegens dood – daar was papa heel nauwgezet in. Als je precies wilt weten wanneer oom Tinto is overleden, dat was… op 26 maart 1974. Tante Louise is tien jaar later verscheiden, op 13 december 1984. We zouden een grafiek kunnen maken van alle bekenden en dan aangeven wanneer wie gestorven is. Ik ga, denk ik, straks zo’n grafiek maken.’
Ik bekeek de rouwkaart. Naast mijn naam stond die van mijn dochtertje.
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
