Kirsten Goote – Vos (42) is mede-oprichter van Indisch 3.0, het online platform voor Indische jongeren dat inmiddels een archieffunctie heeft. Voor haar studie (2007) onderzocht ze het beeld in de jaren vijftig van de Repatriëring. Een vraaggesprek met Kirsten over haar Indische identiteit, haar overleden moeder en over goena goena. In de nieuwe PINDAH* komt ze aan het woord. Hier alvast een voorproefje:
Kirsten heeft Indische ouders. Samen met haar Indische echtgenoot heeft ze drie kinderen. Haar Indische achtergrond is erg belangrijk voor haar. Ze benadrukt: ‘Het is een manier van hoe je in het leven staat. Kijk bijvoorbeeld naar Indisch koken. Dat is nooit hetzelfde. Mijn moeder kon mij niet uitleggen hoe ze dingen maakte. Op een gegeven moment ben ik bij haar in de keuken gaan zitten en heb opgeschreven wat zij deed. Nu ik zelf kook, begrijp ik het beter. Wanneer je een goede Indische soto wilt maken, moet je alle ingrediënten kunnen ruiken, niets mag overheersen. Ze moeten allemaal tot hun recht komen. Zodra je een ingrediënt te sterk ruikt, moet je het geheel weer in balans brengen. Dat is Indisch voor mij. Niet overheersen. Dat heeft niets met bescheidenheid te maken. Het is de combinatie die voor een verrassend effect zorgt. Kijk naar mijn kinderen, die zijn hartstikke blond, maar ze hebben wel twee Indische ouders. Ook de goena goena en het spirituele zijn Indisch voor mij: het contact maken met familie die niet meer in de fysieke wereld is.’
