Leo Blokhuis schrijft in de nieuwe PINDAH* over de invloed van Indorock op Nederlandse popmuziek. Ziet hij de invloed op de Britse over het hoofd? 😉
Het waren de Indo’s en hun (Molukse) vrienden die Nederland kennis lieten maken met de opwinding van de elektrische gitaar en de zinderende rock & roll. Maar al meer dan een halve eeuw circuleren er hardnekkige geruchten over The Tielman Brothers en The Beatles, die zouden elkaar zomaar getroffen kunnen hebben in Hamburg of Berlijn.
Daarbij werd in het kader van de ‘mythevorming’ zelfs ‘hard bewijs’ geleverd, zie deze foto waarin John en Paul zich in het publiek bevinden.
Dat zou fantastisch zijn geweest. Maar de foto is 100 procent fake, dit is een optreden van de Tielman Brothers in 1960 – inderdaad: toen traden ook de Beatles daar op – maar deze haardracht kwam pas later, in Berlijn domineerden nog de vetkuiven zoals zowel op het podium als in het publiek goed is te zien. Hier is een briljante Photoshopper aan het werk geweest 😉
Toch staat het min of meer vast dat ze elkaar gezien moeten hebben, daar, in het clubcircuit. En in elk geval waren de Beatles onder de indruk. Er wordt gezegd dat Paul de Hofner Bass voor het eerst zag bespelen door een lid van de Tielman Brothers, waardoor hij er ook wilde. George Harrison wordt geciteerd in het tijdschrift Rolling Stone als hij het heeft over zijn tijd in Hamburg over een geweldige artiest, “Andy, de Indo-man”. Dat zag er ongeveer zo uit:
De term ‘Indorock’ wordt pas in 1975 door liefhebber Piet Muys geïntroduceerd. De stroming is dan al lang tot bedaren gebracht, om te beginnen door de beatmuziek van halverwege de jaren zestig. Muys constateerde terecht dat de Indo’s oververtegenwoordigd waren in de vroege rock & roll in ons land. De reden? Misschien speelde dit mee: de gitaar kwam al met de Portugezen mee naar Indonesië en was een ingeburgerd instrument. In Nederland was het een veel exotischere verschijning.
