Anne Marsman is psycholoog, traumatherapeut, oprichter van het online platform Traumanet en gepromoveerd op onderzoek naar de impact van ingrijpende jeugdervaringen. Anne is derde generatie: haar grootouders van moeders kant zijn geboren in Indië en na de oorlog naar Nederland gekomen. Ze schrijft het liefst voorbij Indisch zwijgen. Over het kwetsbare, pijnlijke, donkere en duistere dat veelal werd en wordt verzwegen, maar ook een plek mag krijgen.
Een aantal jaar geleden werd ik uitgenodigd om een lezing te geven op een congres voor relatie- en systeemtherapeuten. Ik was destijds net gepromoveerd op onderzoek naar de langdurige impact van ingrijpende jeugdervaringen, met als voornaamste conclusie dat het lichaam en de traumasporen die het met zich meedraagt, veel meer aandacht verdienen in onze geestelijke gezondheidszorg dan het tot op heden heeft gekregen. ‘Behandel niet alleen cognitief, en niet alleen op het niveau van het gesproken verhaal’, schreeuwde ik dan ook sinds mijn promotie waar mogelijk van de spreekwoordelijke daken. ‘Behandel ook het lichaam en luister naar de non-verbale taal.’
Het was een boodschap die enorm veel weerklank vond bij zowel mensen met een eigen traumageschiedenis als hulpverleners, en waarover ik in de afgelopen jaren op talloze podia heb mogen spreken. Voor het congres van de relatie- en systeemtherapeuten kreeg ik echter een andere vraag. Als ik mijn onderzoek over had kunnen doen, wat zou ik dan met de kennis van nu anders hebben gedaan, vroegen ze me in een voorbereidend gesprek. En of ik daar mijn lezing op wilde richten.
