Sneak preview: Waarom mijn moeder in een Indisch verzorgingshuis woont. Lees het in PINDA* – de glossy met een Indisch tintje. Bestel ‘m alvast
Dit is een deel van het artikel ‘Waarom mijn moeder in een Indisch verzorgingshuis woont‘ in PINDA*, de glossy met een Indisch tintje die medio september 2019 verschijnt.
door Patricia Jacob
Cissy Jacob-Bulham (1929), de moeder van Patricia Jacob (1968) woont in de Indische woongroep Jatopa in Amsterdam. Een topbesluit vinden zowel moeder als dochter.
De kamergenote van mijn moeder was 104. Dat ze voortdurend scheten liet was nog tot daaraan toe, maar toen bleek dat uit haar mond óók bagger kwam was ik klaar met haar. Die dag ontdekte ik dat ze niet alleen dezelfde ogen had als de weduwe van NSB’er Rost van Tonningen*, maar ook haar wereldbeeld. ‘Rot op naar je eigen land’, had ze mijn moeder toegebeten, terwijl die haar goedemorgen wenste. Mama kreeg tranen in haar ogen toen ze het me vertelde. ‘Mijn eigen land? Dat bestaat niet meer.’
Het gore lef! Uitvallen tegen míjn moeder! De vrouw die een groot deel van haar pensioentje spendeert aan goede doelen en die huilt als
ze op tv ziet dat mensen het moeilijk hebben, ook al zijn het volslagen onbekenden. Mijn moeder, die nadat mijn vader en zus op dezelfde dag aan hartproblemen waren overleden, de kracht had gevonden om mij als ‘treitertiener’ in het gareel te krijgen en houden. Eén ding was duidelijk: mijn moeder moest weg uit deze kamer. Sterker nog, wat mij betreft ging ze helemaal weg uit dit verpleeghuis in Amsterdam-Noord. Maar
waarheen dan, in godsnaam?
Schilderijtjes met klapperbomen
Ik herinnerde me weer dat een Molukse kennis haar moeder had laten plaatsen in een tehuis voor Molukse ouderen. Ze was opgebloeid. ‘Hoe ouder je wordt, hoe meer je bij je eigen soort wilt zijn.’ Logisch, dacht ik toen. Jullie Molukkers zijn veel minder geïntegreerd dan wij Indo’s. Waarom blijven anders de meeste Molukkers in ‘de wijk’ hangen? Indo’s zijn anders; wij gedijen in elke omgeving, een Nederlandse, Indische, gemengde of wat dan ook.
Lees het hele artikel in PINDA* – de glossy met een Indisch tintje. Bestel ‘m hier alvast.
Over PINDA*, uit het voorwoord van Ricci Scheldwacht, hoofdredacteur
Scheldwoord of geuzennaam?
In de periode 1945 – 1968 kwamen er zo’n 350.000 mensen uit Indië en Indonesië naar Nederland. Naast Indische Nederlanders of Indo’s waren dat totoks – Hollanders die vaak al generaties lang in de kolonie woonden. Ook Molukkers en peranakan Chinezen, die een bestaan in Indië hadden opgebouwd maakten de overtocht. Inmiddels zijn er meer dan een miljoen Nederlanders die banden hebben met Nederlands-Indië en Indonesië.……….Die enorme verscheidenheid maakt de groep voor de buitenwereld diffuus. Moeilijk te plaatsen. Of zoals in Indische kringen steeds luider wordt gemopperd: ‘Het lijkt wel of we niet bestaan.’ ………Daarom is het tijd voor PINDA*. Een gids van Indisch Nederland voor iedereen die nieuwsgierig is naar het Indische verhaal. Een verhaal waarachter een complexe wereld schuilgaat. Waar de erfenis uit het koloniale verleden nog altijd doorwerkt. ‘Pinda?! Maar dat is een scheld- woord! Racistisch en kwetsend,’ vinden sommigen. ‘Onfatsoenlijk’, zou mijn tante Doortje zeggen.
Maar wat voor de een kwetsend is, is voor de ander een koosnaampje of zelfs een geuzennaam.
Het Indische verhaal is heel divers en kent meerdere lezingen. In deze glossy zult u verhalen aantreffen waarmee u het niet altijd eens bent. Toch staan ze in PINDA*, omdat ze laten zien wat er speelt in Indisch Nederland.
Over PINDA*
In alle geledingen van de maatschappij hebben Indische Nederlanders hun sporen nagelaten.
Er zijn meer schrijvers, wetenschappers, politici, artiesten, toneelspelers, theatermakers, filmers, modeontwerpers en sporters van Indische komaf dan we beseffen. Wie zijn zij? Welke Indische invloeden zijn als een stille kracht door de Nederlandse samenleving gegaan en hebben die mede vormgegeven.
Pinda* magazine leidt u als een gids van Indisch Nederland, voor
iedereen die nieuwsgierig is naar het Indische verhaal. Door mensen die zelf banden hebben met voormalig Nederlands-Indië en Indonesië aan het woord te laten en hen zelf het verhaal te laten vertellen. Het verhaal van hun ouders, grootouders of overgrootouders, die ooit hun geboorteland verlieten om hier een
nieuw bestaan op te bouwen.
Bestel alvast
U kunt nu al uw exemplaar bestellen, u ontvangt het dan medio september rechtstreeks van de drukker, nog voordat PINDA* in de winkel ligt. Klik hier om te bestellen.
