IN HET NIEUWE NUMMER: ‘De Indische keuken zorgt voor VERBONDENHEID binnen en buiten de Indische gemeenschap’
Indisch koken en de Indische rijsttafel behoren sinds november 2022 tot het nationale immateriële erfgoed van Nederland. Historicus Humphrey de la Croix:
“Het culinair erfgoed is een van de ‘talen’ waarmee Indische Nederlanders elkaar direct aanvoelen en begrijpen”.
Wij hebben onze wortels in voormalig Nederlands-Indië en brachten onze cultuur
mee naar Nederland. Het meebrengen en hier in Nederland voortzetten van die cultuur heeft mede vormgegeven aan de hedendaagse kleurrijke samenleving. Het Indische culinaire erfgoed is een dagelijks herkenbaar en gewaardeerd onderdeel van het totale Nederlandse culturele erfgoed. De geschiedenis van Indische Nederlanders is integraal deel van de gehele Nederlandse. Dat Indisch koken en de Indische rijsttafel nu tot het nationale immateriële erfgoed van Nederland behoren is voor mij als Indo en Nederlander een erkenning van een belangrijk onderdeel van de (sub)cultuur van Indische Nederlanders.
Wat is erfgoed?
Erfgoed is de nalatenschap van het verleden waarmee we in het heden leven. Het is de bedoeling dat erfgoed actief wordt onderhouden en doorgegeven aan komende generaties. De vraag daarbij is wie verantwoordelijk is voor dat erfgoed. Erfgoed dat te onderscheiden is in materiaal en immaterieel. Het eerste zijn bijvoorbeeld gebouwen als de vestingwerken van de Hollandse waterlinie, de molens van Kinderdijk of natuur zoals de Waddenzee. Immaterieel erfgoed zijn tradities zoals bloemen- en fruitcorso’s, handmatig papierscheppen, snert koken, de Nijmeegse Vierdaagse, Molukse wijken, het eveneens Molukse papeda slurpen en de Chinees-Indische restaurantcultuur. Veel erfgoed heeft (nog) niet officieel de status van erkenning, maar is in de praktijk zeer levend en wordt door veel mensen onderhouden en doorgegeven.
LEES VERDER IN DE NIEUWE EDITIE VAN INDAH*
