In de jaren zestig was Van den Dunge Bille een begrip onder Indische mensen vanwege het heerlijke eten dat in een rantang werd gebracht. Cornelia Stuyver heeft een nooit opgehaalde rantang in haar bezit.
Cornelia Stuyver (83): “Als jong meisje was ik ongelooflijk gefascineerd door Indische mensen die begin jaren vijftig naar Den Haag kwamen. Ik dacht: wow, dat zijn Hollanders met iets extra’s. En die extra’s waren voor mij de verhalen over Indië. De Jappenkampen, de Buitenkampers, de Bersiap… Het waren allemaal verhalen waar de gewone Nederlander niks van wist en die ook niet op school werden verteld. Schandalig vind ik het. Mijn beste vriendinnetje was Indisch. Ik zal nooit de eerste maaltijd vergeten die ik bij haar mocht eten: pepesan. Vreselijk heet vond ik het, maar ik liet me niet kennen en at alles tot de laatste korrel op. Dat was trouwens ook de eerste keer dat ik rijst at en ik was meteen verkocht. De Hollandse pot die mijn moeder maakte at ik altijd met lange tanden. Ik heb nooit van Nederlands eten gehouden. Dat besefte ik pas toen ik voor het eerst Indisch at. In 1957 ontmoette ik mijn Indische man en dompelde ik me helemaal in die Indische sferen. ik heb in een krontjongbandje gespeeld en heb mooie herinneringen aan de Indische familie Van Duuren waar wij met een aantal Indische vrienden waaronder ook mijn man, toen nog vriend, samen muziek maakten. Kortom het is mijn tweede identiteit geworden.!
LEES VERDER IN DE juni – juli-EDITIE VAN INDAH*
