De ouders van Marian Fleur waren met haar zus net van de boot gestapt toen deze foto werd gemaakt. Een foto die haar nog steeds ontroert omdat de gezichten van haar ouders hierop boekdelen spreken: wat staat ons te wachten in dit onbekende land?
Marian Fleur (64): ‘Deze foto van mijn ouders en zus is me heel dierbaar. Het is hun aankomst in Nederland op 24 april 1954 met de stoomboot De Sibajak. Ze staan voor een loods in de haven van Rotterdam. Wie de foto heeft gemaakt en waarom is mij niet bekend. Mijn ouders, beide rond de twintig jaar, zien er sterk vermagerd uit na de reis van weken vanuit Java. De overtocht was lang en vermoeiend, mijn moeder was wekenlang zeeziek geweest. De onzekerheid was groot. Wat konden ze verwachten hier in het onbekende Holland? Toch overheerste het gevoel van vrijheid: bevrijd van de oorlog en daarna bevrijd van het gevaar van de Indonesische vrijheidsstrijders, de zogenaamde ploppers.
Als jong meisje van twaalf had ik al grote interesse in ‘Ons Indië’ dat als een rode draad door ons leven liep. Ons hele huis was ‘Indië’, het rook naar Indië, de gebruiken waren Indië, alles wat er hing aan de muren, familie die op bezoek kwam, alles hadden mijn ouders meegenomen uit Indië. Op jonge leeftijd begon ik gesprekken te voeren met mijn moeder over haar leven in Indië, het Jappenkamp, de oorlog. Ze kon er goed over praten, in tegenstelling tot mijn vader die niet over het verleden kon of wilde praten en verbitterd was over Indië. Zo kwam ik achter het verhaal van deze foto.
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
