The Third Generation: “Het was gek om neergezet te worden als een soort exotische attractie”
In onze nieuwe rubriek ‘The Third Generation’ laten we derde generatie Indo’s, Molukkers en Papoea’s aan het woord. We duiken in hun leven en praten over het vaderland van hun ouder(s), opa’s en oma’s. Deze week spreken we Amara van der Elst (19).
Even voorstellen
Naam: Amara van der Elst
Leeftijd: 19
Woonplaats: Arnhem en Den Haag
Werk: Spoken Word artiest, danseres en actrice
Lievelingseten: Soto ayam, maar zonder de ayam want ik ben vegetariër
Kookboek én agenda, de Pindah* Culinaire Agenda 2021 € 17,95
Te koop via onze website maar ook in uw boekwinkel (vraag er naar)
De makers van Pinda* (2019) en Pindah* (2021) hebben iets nieuws bedacht: de Pindah* Culinaire Agenda 2021.
Een volledige agenda én kookboek met tientallen recepten.
Dit is de volledige inhoud, de agenda telt 192 pagina’s plus een prachtig omslag met een opdruk van folie-goud, gebonden in een handige ringband.
Het formaat is ca. 15 x 21 cm, staand.
Klik hier om te kopen
De 2020-editie van het magazine Pindah* € 6,95
Nog steeds te koop via onze website, koop ‘m nu.
De 2020-editie van PINDAH* is nu niet meer te koop in de winkels. De prijs bedraagt € 6,95 exclusief een kleine bijdrage aan onze verzendkosten, exemplaren die vanaf nu worden verzonden gaan in kleine partijen.
Maar u kunt nog steeds via de website bestellen
Klik hier om te kopen
Roots
“Mijn opa (moederskant) is geboren in Semarang, Java. Mijn oma (moederskant) in Surabaya. In 1958 zijn zij naar Nederland verhuisd. Ze hebben een heel groot gezin met 11 kinderen en mijn moeder is daar 1 van, zij is in Nederland geboren. Een aantal van haar oudere broers en zussen zijn nog wel in Indonesië geboren.”
Identiteit
“Heel lang heb ik de Indo kant van mijn identiteit een beetje aan de kant gezet omdat het voor mijn gevoel toen niet heel belangrijk was. Ik merkte bij veel mensen om mij heen dat ze super trots waren op hun roots en dat die cultuur ook een groot deel uitmaakte van hun identiteit. Wat me wel opviel is dat ze daardoor ook snel beledigd waren als iets verkeerd werd verwoord met betrekking tot hun roots. Voor mij was het daarom ook makkelijker om het even aan de kant te schuiven, want dan deden negatieve woorden over mijn roots mij ook niks. Deze mindset is bij mij helemaal omgeslagen nadat ik naar Arnhem verhuisde. Hier waren veel minder Indo’s dan in Den Haag, waardoor ik meer de indruk kreeg dat mijn roots ook speciaal zijn. Ik merkte het al helemaal toen ik in de horeca werkte en mensen wilde dat ik ze in het Bahasa ging helpen, terwijl ik dit helaas amper kan. Toch wilde ze dit, terwijl het gewoon een Hollands restaurant was. Het was gek om neergezet te worden als een soort exotische attractie terwijl die mensen niks van mij wisten of wilde weten. Toen wist ik dat ik van iets wat andere als een afwijking/manco zien, mijn kracht moest gaan maken.”
“Afgelopen februari ben ik benaderd door het Wereldmuseum. Zij hebben een expositie genaamd Dossier Indië over de geschiedenis tussen Nederland en Indonesië. Zij hebben mij gevraagd om daar een Spoken Word stuk over te schrijven voor de tentoonstelling. Ik mocht door die expositie heen lopen en dat maakte zo veel in mij los. Ik werd echt emotioneel. Vooral het gedeelte over Atjeh heeft mij heel diep geraakt. Sindsdien ben ik mij veel bewuster over mijn roots en de Indische achtergrond die ik heb.”
Herinneringen
“Mijn opa is al overleden toen mijn moeder nog erg jong was. Oma heeft ons helaas 5 jaar geleden verlaten. Ik heb heel veel mooie herinneringen opgebouwd. Vroeger als we bij oma op de bank zaten, we kletste, en het viel even stil dan ging ze vaak zingen: “Ik hou van jou, alleen van jou, ik kan niet leven in een wereld zonder jou”. Dat nummer en die liefde van oma is mij altijd bijgebleven. Oma was altijd zo van ‘pelan pelan’ (rustig aan), maar werkte tegelijkertijd ontzettend hard. Zij kon hierin heel goed haar balans vinden en daar kijk ik nu ik ouder ben heel erg tegen op.”
“Oma had ook altijd lempers liggen. Dan gaf ze het in een theedoek omdat het anders te warm was voor onze kleine kinderhandjes. Zulke dingen vergeet je nooit meer.”
“Over het verleden praatte oma niet echt, het werd bijna niet besproken. Ze was altijd wel erg enthousiast als ze in de zomers naar Indonesië ging. Wat ik weet over oma weet ik vooral door familie en niet rechtstreeks van haar.”
Toekomstblik
“Ik vind het Indische eten zo’n mooi cultureel aspect om later door te geven. Ik ben nu ook zelf een beetje begonnen met koken, maar moet nog veel leren van mijn moeder.”
“Er zijn heel veel boeken over de geschiedenis van Indonesië en ik vind het ook belangrijk dat die worden doorgegeven zodat iedereen de achtergrond beter kan begrijpen.”
Wat zou jij nou graag in de PINDAH willen lezen?
“Ik vind het heel fijn om te lezen dan er ontzettend veel Indo’s zijn en dat onze community zo groot is. Interviews met 1e/2e/3e generaties geven mij het gevoel dat we er niet alleen voor staan en dat er heel veel leeftijdgenoten zijn die ook hun roots aan het ontdekken zijn.”
Oma en opa van AmaraOma met AmaraBroertje + Oma in IndonesiëMoeder van Amara
Previous
Next
