De kris die haar Japanse vader als afscheidscadeau gaf is een zogenaamde Tanto. Voor Joyce Cornfield is deze dolk een erkenning. ‘Het betekent emotioneel veel voor me.’
Joyce Cornfield: ‘Ik ben in 1946 geboren uit de relatie die mijn Indische moeder met een Japanse soldaat had met wie ze samenwoonde. Toen na de oorlog alle Japanners Nederlands-Indië moesten verlaten, wilde hij mij en mijn moeder mee naar Japan meenemen. Mijn moeder weigerde. Ze wilde haar familie niet achterlaten. Als afscheidscadeau gaf mijn vader mij een Japanse kris. Ik denk dat hij deze kris bij
zich droeg omdat hij hoopte dat deze hem tegen de vijand zou beschermen. In die dolk zit namelijk een stoffen zakje met menselijke botten en haren. Daarvan wordt beweerd dat die de eigenaar van de dolk beschermen.’
‘Toen ik iets ouder was vroeg ik aan het inlandse personeel dat voor mijn ouders had gewerkt, wat voor man mijn vader was geweest. Volgens hen was hij dol op mij, droeg me altijd op zijn arm rond. Maar toch heb ik heel lang niets van hem willen weten. Hij was een Jap, de vijand. Achter mijn rug om werd erover geroddeld, dat mijn vader een Japanner was geweest en ook dat mijn moeder nooit over hem wilde praten. Tot ik op een gegeven moment dacht: “maar het is wel mijn vader”.’
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Koop het in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
