Pay-Uun Hiu, geboren in Amsterdam, heeft een Chinese vader uit Medan en een Nederlandse moeder. Ze is een van de vaste schrijvers van de kookrubriek in de Volkskrant: de Volkskeuken.
Met een plofje viel het pakje op mijn deurmat. Het was het boek Chinees! van de Iers-Chinese Suzie Lee, in 2020 de winnaar van het BBC-kookprogramma Best Home Cook. Lee is kind uit een familie die in de jaren zeventig vanuit Hongkong naar Noord-Ierland migreerde en in Blackburn een Chinese afhaal begon. Later verhuisden ze naar Lisburn, waar Suzie in 1984 werd geboren. Ze heeft inmiddels ook een kookprogramma op de BBC en dat er dan een boek met recepten volgt, spreekt vanzelf.
Ik raakte meteen zo gefascineerd door de cover, dat ik vooralsnog niet aan de gerechten ben toegekomen. Wat me trof, was het automatisme waarmee ik in één opslag de kaft als ‘typisch Chinese afhaal’ registreerde. Hoezo eigenlijk? Zijn het de rode letters? De onregelmatigheid in de blokletters die iets onhandigs en haastigs suggereren?
De expres simplistische tekeningetjes van een wok en een dumpling, waarbij je vanzelf een poppetje met streepoogjes, punthoed en zwarte vlecht denkt? Of alles bij elkaar? Cliché’s komen niet uit de lucht vallen. Ze worden gemaakt.
De Nederlandse kunstenaar Benjamin Li – zijn ouders komen uit Hongkong – heeft talloze menukaarten uit Chinees-Indische restaurants verzameld en thematisch bij elkaar gezet: zeilschip, Chinese muur, rozentuin, panda’s en bamboe, tempels en pagodes. Dan zie je het duidelijk. Er bestaat zoiets als een ‘Chinese-restaurant-menustijl’. In de eerste plaats natuurlijk door de plaatjes en de Chinese karakters.
LEES VERDER IN DE MAART EDITIE VAN INDAH*
