Gepensioneerd sociaal gerontoloog Decy Eysma pleit al jaren voor cultuurspecifieke voorlichting. Ze is dan ook heel opgelucht dat hier eindelijk aandacht voor komt.
Toen de hoofdredacteur van dit blad mij vertelde een special te gaan maken over Indische ouderen met dementie kon ik mijn oren bijna niet geloven. Een blad vol over een ziekte waar nog steeds geen pil tegen is? En waarbij helaas doorgaans nog steeds te weinig aandacht is voor de (sociale) gevolgen
Eind vorig jaar schreef ik als gepensioneerd sociaal gerontoloog een column voor het jaarboek (2023) van het Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken*. Met als titel: ‘Nog steeds te weinig aandacht voor migrantenouderen’ . De oorspronkelijke titel was echter: ‘De wereld verandert snel en de ene levensloop is de andere niet’. Een waar woord als je de migratiegeschiedenis van de Indische Nederlanders kent en de noodzaak tot snel integreren in het naoorlogse Nederland waar hen niet bepaald een warme ontvangst wachtte. Helaas leidt Nederland aan historische Alzheimer op dat gebied.
In mijn column bepleitte ik zowel vanuit cliëntperspectief als vanuit maatschappelijk sociale en economische motieven voor meer aandacht voor de maatschappelijke impact door de toenemende diversiteit van levenslopen van mensen c.q. ouderen. Immers, het is niet alleen zo dat in het algemeen de diversiteit onder ouderen toeneemt, door grotere verschillen en soms tegenstellingen als arm en rijk, hoger of lager opgeleid, woonsituatie, gezondheid en gezondheidsvaardigheden.
LEES VERDER IN DE MEI-EDITIE VAN INDAH*
