IN HET NIEUWE NUMMER: ‘Ons verhaal is altijd net effe exotischer dan dat van de gemiddelde Nederlander.’
Moeder Christine, zoon Victor en kleindochter Robin zijn trots op hun Indische roots. ‘Ons verhaal is altijd net effe exotischer dan dat van de gemiddelde Nederlander. Ik voel me niet beter maar wij hebben wel een rijker verhaal.’
Christine is nooit meer terug geweest naar Indië. Het is er gewoon nooit van gekomen. Ze dacht er niet aan en aanvankelijk wilde ze het ook niet. ‘Indië moest naar de achtergrond. Ik moest het vergeten.’ Toch is Indië nooit uit haar geheugen gewist. Ze herinnert zich nog hoe fijn het was om de vakanties door te brengen bij haar opa en oma in Batavia: ‘We gingen daar dan met de trein vanuit Bandung naartoe. Zo’n 150 kilometer, door de bergen. Kwam je daar met een beroet gezicht aan.’ Victor is zeven jaar geleden wél in Indonesië geweest. Hij was zich nooit zo heel erg bewust van zijn Indische afkomst totdat hij het boek Asta’s Ogen van Eveline Stoel las. Vooral het hoofdstuk waarin Asta en haar familie afscheid nemen van Indië: ‘Dat ze daar op die boot staan en dat land steeds kleiner zien worden. Dat raakte me zo enorm. Opeens kregen de verhalen van mijn moeder over haar vlucht een gezicht. Ik heb haar huilend opgebeld. Voelde voor het eerst in mijn donder hoe dat voor haar geweest moet zijn. Hoe heftig het is om afscheid te moeten nemen van je geboorteland. Ik heb mezelf toen beloofd een keer terug te gaan.’
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
