‘Voor een nazaat is alleen al de naam van een vader op een stukje document uit de oorlog van zeer grote emotionele waarde’
Al twintig jaar doet Arthur Frijling onderzoek naar de Fukuokakampen waar zijn vader gevangen heeft gezeten. Nakomelingen van deze krijgsgevangenen maken dankbaar gebruik van zijn kennis.
Wordt het je soms niet te veel, al die oorlogsgruwel?
“Nee dat valt mee, het aanhoren of lezen over de nare gebeurtenissen of afstraffingen, daar heb ik geen last van. Als kind al heb ik veel van die verhalen van mijn vader gehoord. Wat ik in de loop der jaren via onderzoek heb ontdekt is niet erger dan wat mijn vader me al verteld had. Wel heb ik door die onderzoeken de feiten nu meer gedetailleerd tot mijn beschikking. Toch vind ik het heel bijzonder, dat ik van al die personen die hij noemde, de nazaten wereldwijd heb kunnen traceren en de verhalen dus ook bevestigd kreeg. Als ze mij dan een foto sturen van hun vader of grootvader gaat het heel erg leven.
Ik blijf het natuurlijk wel jammer vinden dat ik er met mijn vader nooit als volwassene over heb kunnen praten. Ik vond eens tussen zijn spullen een vragenlijst van Pelita, waarin stond dat hij tot twee keer toe ter dood veroordeeld was door de Japanners. Een keer in Makassar en een keer in Nagasaki. Ik heb achteraf wel kunnen achterhalen hoe en waarom maar zijn eigen verhaal daarover, dat heb ik hem nooit persoonlijk kunnen, of eigenlijk durven vragen. Maar het heeft mij als tweede generatie vroeger enorm beïnvloed om kind te zijn van een getraumatiseerd oorlogsslachtoffer, zo kijk ik er nu zelf op terug.
LEES VERDER IN ONS MAGAZINE. Nu in de winkel, in onze webshop of neem aan abonnement
